اگر شما یک رزمی کار تکواندو هستید و یا قصد پیوستن به کلاس تکواندو را دارید، با استفاده از نکات زیر می توانید ترقی کنید و به هدف مطلوب خود برسید. سنت تکواندو بر اساس ارزش های انسان مانند نظم و انضباط، رفتار خوب مناسب و معقول، صداقت و درستکاری می باشد. یک تکواندوکار هرگز نباید به کسی بی ادبی کند و یا با تحریک افراد، آنها را مورد آزار و اذیت قرار دهد. همچنین او نباید از توانایی های خود برای ضرب و شتم افراد افراد استفاده کند. او باید به قوانین جامعه عمل کند و نباید با انجام کارهای غیر اجتماعی امنیت جامعه را به هم بزند.

به ارشد خود احترام بگذارد و در بیرون از باشگاه ورزشی مربی و ارشدهای خود را به نام آقا یا خانم صدا کند و به آنها احترام بگذارد و رفتاری فروتنانه داشته باشد. یک درک متقابل بین استاد و یادگیرنده وجود دارد. تکواندو با تصوری از ادب و احترام شروع می شود و با همان پایان می یابد. این یک تعهد غیر قابل اجتناب در زمینه آموزش و تکواندو بدنسازی است.

و اما در ادامه به معرفی گام ها و مراحل تبدیل شدن به یک تکواندو کار خوب را نام می بریم:

1. نگاهی به ادای سوگند. در هر زمین تکواندو باید سوگندی را به زبان انگلیسی یا زبان محلی خودتان به عنوان زیر ارائه دهید:

• ما باید قاطعانه به حفظ حاکمیت و وحدت ملی پایبند باشیم.
• ما اجازه فعالیت های غیر قانونی را نداریم.
• ما همیشه برای نجات مردم آماده هستیم.

 2- نشان دادن حسن نیت و احترام به استاد و دیگر رزمی کاران در تمام اوقات. در انگلیسی به کسی که کمربند مشکی دارد "سر" یا "خانم" می گویند. در پایان هر تمرین، باید به کسانی که با شما تمرین می کنند تعظیم کنید و به آنها بگویید متشکرم. نشان دادن حسن نیت بخش مهمی از تکواندو است. 3- سعی کنید همیشه در حال مطالعه و یادگیری بیشتر تکواندو از مربی و یا دوستانتان باشید. نه تنها با استادتان بلکه با خودتان هم صادق باشید. 4- پشتکار داشتن: تمرینات سخت اغلب وجود دارند و ممکن است که شما بخواهید آن را رها کنید. اما به یاد داشته باشید که برای رسیدن به هدف خود باید استقامت و پشتکار زیادی داشته باشید. 5- داشتن روحی سرکش: این احتمال وجود دارد که در طی تمرینات تکواندو سختی بکشید. اما مهم این است که اجازه ندهید این سختی ها مانع رسیدن به اهدافتان شود.یک ضرب المثل انگلیسی می گوید "پاییز هفت بار، ایستادن هشت بار". 6- معقول باشید: ایجاد فشار زیاد روی خود ممکن است باعث آسیب دیدگی یا جراحت شود. به صدای بدن خود گوش دهید. در زمانی که فشار زیادی به شما وارد می شود تمرینات را قطع کنید. 7- آموزش به طور منظم: برای یادگیری بهتر سعی کنید که حداقل 3 بار در هفته به باشگاه بروید.

 8- رقابت در مسابقات: سعی کنید مهارت های خود را در برابر افراد جدید بسنجید. به مبارزات دیگر ورزشکاران نگاه کنید و نکات مثبت آن ها را بردارید. 9- از کمربند سیاه درخواست کمک کنید: در اکثر باشگاه ها افرادی که دارای کمربند سیاه هستند، رفتاری دوستانه دارند و سعی می کنند که به شما کمک کنند. بهتر است در مواردی همچون فرم ها، ضربات پا، چرخش ها و دیگر موارد از راهنمایی های آنها استفاده کنید و در پایان از آنها تشکر کنید.

  15- به انجام حرکات کششی بپردازید، اما مراقب باشید که به ماهیچه های شما آسیبی وارد نشود.

14- هر چیزی که به شما آموزش داده می شود را تمرین کنید: با انجام تمرینات متوالی الگوی حرکات در ذهن شما نقش می بندد و شما در انجام آنها مهارت کافی به دست می آورید.

 10- هزینه های آموزشی خود را به موقع پرداخت کنید تا مجبور نباشید به خاطر نپرداختن شهریه خود چندین جلسه آموزشی را از دست بدهید. 11- انجام تمرینات بیشتر در خارج از باشگاه می تواند به تناسب اندام شما کمک کند و قدرت و انعطاف پذیری شما را افزایش دهد. 12: خوردن معقول: مطمئن شوید که رژیم غذایی تان از پروتئین بالایی برای س 13- نوشیدن آب: قبل، بعد و در طی تمرین آب بنوشید. کم شدن آب بدن به طور جدی می تواند عملکرد شما را تحت تاثیر قرار دهد. اخت عضلات و ماهیچه ها برخوردار است.  

ومسه تکواندو یک فرم یا پومسه یک الگوی تعریف شده از حرکات دفاع و حمله است که در تکواندو مطرح شده‌است. اصطلاحات کره‌ای هیانگ، پومسه و teul (به معنی "شکل" یا "الگوی") برای اشاره به اشکال هنرهای رزمی است که معمولاً در هنرهای رزمی کره‌ای مانند تکواندو و تانگ سو انجام می‌شود.

فرم یا پومسه (POOMSAE) یکی از مهم‌ترین جنبه‌های آموزشی هنرهای رزمی می‌باشد. فرم مجموعه ای از حرکات کلاسیک تکواندو شامل تکنیک‌های ایستادن، دست، پا و جابجایی است که براساس منطق طراحی شده‌اند. البته برخی از اساتید باتجربه فرم‌هایی را شخصاً ابداع کرده اندو به تدریس آن‌ها می‌پردازند. سابقه تاریخی فرم‌ها به قدت هنرهای رزمی است و هیچ هنر رزمی بدون فرم وجود ندارد. در زمان‌های باستان که هنرهای رزمی به صورت مخفی وانفرادی تمرین می‌شد، هنرجویان جهت تمرین تکنیک‌ها و مبارزه ناگزیر از اجرای دفاع‌ها و حملات در مقابل حریفان فرضی بودند، بدین ترتیب فرم‌های اولیه پابه عرصه حیات نهادند. مسابقات پوم سه تکواندو به صورت انفرادی (در 5 رده سنی) و تیمی (در 2 گروه سنی) برگزار می‌گردد. هدف عمده از تمرین پوم سه، هماهنگی فیزیکی، فکری و روحی در هنر جو و انضباط فردی می‌باشد.^[4]

در دوره باستان، انسان هیچ چیزی بیش از دست خالی نداشت تا از خودش دفاع کند لذا طبیعتاً به مبارزات برپایه همین دست خالی روی آورد. بعدها که ساخت سلاح‌ها و توسعه آن‌ها برای حمله یا دفاع آغاز گردید، بازهم مردم از مبارزه با دست خالی لذت می‌بردند که این بار برای تقویت قوای جسمی شان این کار را انجام می‌دادند و همچنین برای نشان دادن رسومات قبیله‌ای شان. مثلاً برخی قبیله‌ها سبک خاصی برای مبارزه داشته‌اند مانند سبک‌های مار، پلنگ و… که هرکدام برای فخر فروختن قبیله‌ای برای قبیله دیگر بود.^[1]

در دوران‌های اولیه شبه جزیره کره، آن‌ها سه قبیله اصلی داشتند که هرکدام از هنرهای رزمی خودشان در رقابت‌های تشریفاتی مذهبی استفاده می‌کردند. در همین مسابقات بود که مردم آرام آرام با کسب تجربه از تکنیک‌های مبارزات همدیگر توانستند بر چهارپایان وحشی نیز غلبه کنند که همین دفاع‌ها و حملات مردم آن زمان یکی از منابع تحلیل‌های امروز ما به حساب می‌آید.^[1]

بسیاری بر این باورند که همین حرکات پایه تکواندوی امروزی به حساب می‌آید که نام این ورزش نیز از نام‌های سوباک و تائه کیون و … نشات گرفته‌ است.^[1] کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل می‌شود.

• «چاریوت» خبردار ایستادن
• «کینگره» احترام گذاشتن
• «تکوان»چشم و اطاعت کردن
• «آپ» جلو
• «یوپ» بغل
• «دیت» پشت
• «چاگی» ضربه با پا
• «چیگی» ضربه با دست
• «ماکی» دفاع کردن

شمارش اعداد در تکواندو[ویرایش]

یک: هانا/ دو: دول/ سه: ست/ چهار: نت/ پنج: داست/ شش: یاست/ هفت: ایل کوپ/ هشت: یودول/ نه: آهوپ/ ده: یول.

اولین: ایل/ دومین: ایی/ سومین: سام/ چهارمین: سا/ پنجمین: او/ ششمین: یوک/ هفتمین: چیل/ هشتمین: پال/ نهمین: کیو/ دهمین: شیپ.

1. کمربند سفید ( پک تی ) :نشانگر صداقت , پاکی , صفا , صمیمیت , صلح و دوستی و برادری می باشد که به عنوان دانه محسوب می شود
2. کمربند زرد ( نورانگ تی ) :به عنوان خاک و اب و بارور ساختن کمربند سفید است .
3. کمربند سبز (نوک تی ) :به عنوان جوانه ای که از خاک می روید.
4. کمربند ابی ( چونگ تی ) :به عنوان اب , هوا و اکسیژن است که به جوانه کمک می کند تا ریشه نماید .
5. کمربند قرمز (هونگ تی ) :گلی که شکفته است .
6. کمربند مشکی ( هوک تی ) :به عنوان میوه ان گل است که درون هر میوه دانه هایی است که به عنوان شاگردان و یا هر دانه به عنوان یک دان است .

حرکات کششی برای افزایش انعطاف پذیری و شروع ورزش مناسب هستند. این حرکات انواع مختلفی دارند که می‌توان از بین آنها حرکاتی که مناسب‌تر هستند، انتخاب کرد و مرتبا انجام داد. 

به گزارش سایت فدراسیون تکواندو؛

این که چقدر زمان برای انجام حرکات کششی در ورزش صرف کنید به سلیقه شخصی شما بستگی دارد. حرکات کششی زیادی وجود دارند که شما می‌توانید تمام آنها را امتحان کنید و حرکتی که مناسب شماست انتخاب کنید. با توجه به شرایط بدنی از جمله وضعیت استخوان کمر و پا فرد می‌تواند تصمیم بگیرد که کدام حرکت برای او مفیدتر است. خود ورزشکار بهترین فرد برای تصمیم گیری در این رابطه است. همه حرکات را نباید با هم در یک جلسه ورزشی انجام داد. 


** چند حرکت ورزشی متداول عبارتند از: 


1- چرخش بدنه: در حالی که دست‌ها را در کنار بدن دارید، دراز بکشید. پاها را خم کنید می‌توانید کف پاها را بر روی زمین داشته باشید یا پاها را در شکم جمع کنید. پاها به سمت طرفین بچرخانید. این حرکت را 20 مرتبه تکرار کنید. در کشش آخر در هر سمت 20 ثانیه پا را نگه دارید. بعد از انجام این حرکت کششی بدن را آرام و ریلکس کنید و به آرامی نفس بکشید. 


2- هنگامی که بر روی کمر دراز کشیده‌اید. یکی از پاها را به سمت سینه خم کنید و آن را بکشید. سپس هر دو پا را خم کنیم و هر دو پا را به سمت سینه بکشید. هر حرکت را 20 بار تکرار کنید و در حرکت آخر 20 ثانیه بمانید. 


3- بر روی کمر دراز بکشید. پای چپ را صاف نگه دارید و پای راست را با زاویه 90 درجه خم کنید. در این حالت ساق پای راست با زمین مرکزی است. در این حالت دست‌ها را از پشت پای راست به هم برسانید و سپس پا را صاف کنید. این حرکت را سه تا پنج بار تکرار کنید. هر بار 20 تا 30 ثانیه در حالت بمانید. این حرکت را بر روی پای چپ نیز انجام دهید. 


4- در حالی که ایستاده‌اید بر روی زانوی پای راست نشست داشته باشید. مطمئن شدید که بدن شما صاف است و پای چپ شما نیز با زاویه 90 درجه خم است. می‌توانید پای چپ را بر روی زمین بگذارید. در این حالت لگن را به سمت جلو ببرید. شما باید کشش را در قسمت راست ماهیچه لگن احساس کنید. 20 تا 30 ثانیه در حالت کشش بمانید و دوباره حرکت را تکرار کنید. این حرکت را سه تا پنج بار انجام دهید. سپس بر روی پای دیگر نیز این حرکت را انجام دهید. 


5- در حالی که ایستاده‌اید، پای خود را از عقب بالا بیاورید و با دست از مچ بگیرید. پا را به سمت لگن بکشید ، بدین شکل عضله جلوی ران کشیده می‌شود. مطمئن شوید که صاف ایستاده‌اید و مچ شما پیچ خورده است. هر پا را سه تا پنج بار بدین شکل بکشید و 20 تا 30 ثانیه در حالت کشش بمانید. حرکت را بر روی هر دو پا انجام دهید. 


6- در حالی که یک پا را جلوتر از پای دیگر قرار داده‌اید، بایستید. انگشتان پای جلو را به سمت بالا بکشید و پاشنه را بر روی زمین بگذارید. به سمت جلو کمی خم شوید. در این حالت پشت مچ پا و ماهیچه پشت پای شما کشیده می‌شود. حرکت را بر روی هر پا سه تا پنج بار انجام دهید و 20 تا 30 ثانیه در حالت بمانید. 


7- بر روی کمر بخوابید. هر دو پا را بر روی زمین داشته باشید. یکی از پاها را خم کنید و آن را از زانو بگیرید. سپس پا را به سمت نشانه مخالف بکشید. 20 تا 30 ثانیه در حالت بمانید. بر روی هر پا سه تا پنج بار این حرکت را تکرار کنید. 


حرکات کششی دیگری نیز وجود دارند که شما می‌توانید بر روی سایت‌های اینترنتی یا در کلاس‌های ورزشی آنها را یاد بگیرید. انجام این حرکات لذت بخش هستند و بسیار بر روی انعطاف پذیری بدن تاثیر می‌گذراند. از بین این حرکات ، آنهایی را که برای شما مفیدتر و مناسب‌تر هستند انتخاب کنید و پیش از شروع ورزش خود آنها را انجام دهید.